Cumprir non é un verbo, son dous
Efectivamente, en galego temos dous verbos e non un. Cada un deles, co seu propio significado ou significados:
- cumprir = "executar, desempeñar" ~ "acatar, obedecer" ~ "realizar o prometido" ~ "expiar unha pena por un delito"
- cumprir = "ser preciso" ~ "convir, ser conveniente"
A pesar de teren a mesma forma no infinitivo, a súa conxugación no presente do indicativo é diferente.
-
cumprir = "executar, desempeñar" ~ "acatar, obedecer" ~ "realizar o prometido" ~ "expiar unha pena por un delito"
- cumpro
- cumpres
- cumpre
- cumprimos
- cumprides
- cumpren
-
cumprir = "ser preciso" ~ "convir, ser conveniente"
- cumpro
- cómpres
- cómpre
- cumprimos
- cumprides
- cómpren
Exercicio
Como saber cal é a forma que debemos usar non é así tan fácil, fixen este exercicio para practicares.
- El non tomou a decisión, só
cumpre as ordes. Cómpre resiliencia para superar as adversidades da vida.- Neste país todos os cidadáns
cumpren a lei escrupulosamente. Cómpre ires ao supermercado por fariña, quero facer filloas.- Non me prometa nada, nunca
cumpre a palabra dada. - Evidentemente, non vou votar nos políticos que non
cumpren as promesas electorais. Cómpre moita paciencia con el, é unha persoa difícil.- Todos os seres vivos
cumpren un papel no ecosistema. - O preso
cumpre unha pena de dez anos na cadea de Teixeiro. - Non nos
cómpren tantos luxos, gustamos de cousas simples.
Repara!
En galego, o verbo cumprir non é usado para falarmos dos aniversarios das persoas. Neste caso, o verbo que debemos utilizar é facer.
Exemplo: Onte a miña filla fixo catro anos.
Esther Estévez, para celebrar o episodio n.º 100 do Dígocho eu, mesmo lle dedicou un programa a esta e outras cuestións relacionadas cos aniversarios: